Uit het FD van 9 februari 2007 : Directeuren zijn er niet van gediend dat de ondernemingsraad van hun bedrijf advies gaat geven over de hoogte van hun salaris. Dat heeft het Nederlands Centrum van Directeuren en Commissarissen (NCD) vrijdag gezegd.
Zou de ondernemingsraad het idee dat de markt het hoge salaris legitimeert niet willen onderschrijven? Zou het zo zijn dat er in het bedrijf een andere gedachte heerst over de topprestatie van de directeur? Zou het zo zijn dat de werknemers bij goed bestuur daar geen goede beloning voor over hebben?
Het lijkt erop dat de NCD deze vragen met een volmondig ja moet beantwoorden. Zij hechten aan het belang van hun leden en dat zijn de directeuren. Het is echter wel een beetje kortzichtig gedacht, want de veronderstelde scheiding tussen de directeur en haar werknemers hoeft er helemaal niet te zijn. Ik ontken niet dat hij er in veel gevallen wel is, maar dat heeft dan weer betrekking op de positie die de directeur zichzelf aanmeet.
Als er sprake is van zo’n scheiding, dan is het inderdaad voor de hoogte van het salaris van de directeur niet zo’n goed idee om de ondernemingsraad daarover te laten meepraten. Dat is ook precies wat het kabinet met de maatregel voor ogen heeft; die topsalarissen moeten beperkt worden. Het kabinet hanteert kennelijk dezelfde veronderstellingen als de NCD. Het zegt erg veel over de ideeën die onze bestuurders er heden op nahouden.